Biz Büyüdükçe mi Hayat zorlaşıyor Yoksa Hayatın zorluklarını biz büyüdükçe mi anlıyoruz..... demiş düşünürün biri . Evet gerçekten güzel bir söz anlamlı bir söz büyüdükçe anlıyoruz zorlukları bence yaşadıkça başa geldikçe idrak ediyor zihnimiz.Ne kadar zorlukla karşılaşırsanız o kadar da olgunlaşıyorsunuz. Ne kadar zorlukla mücadele ederseniz de o kadar dengenizi kaybediyorsunuz.. Tahterevalli gibi Hayat ve izlediğiniz yaşam tarzı .Çocukluğumuzun vazgeçilmez park oyuncakların dandır kendisi hemen hemen hepimizin binmişliği vardır. Eğer karşı taraf ağır basıyorsa siz havaya kalkarsınız siz ağır basıyorsanız karşı taraf havaya kalkar.Önemli olan ise aynı doğrultuda durabilmektir hayatta dengenizi koruyarak. yaşamınızda bazı anlar vardır ki sizin ağır basmanıza izin vermez karşınızdaki ise ağırlığını iyice hissettirmek ister (Zorluk) bazen bu döngü havuz problemlerinde de beter olsa bir şekilde dengeyi korumanız gerekmektedir. İşte bende böyle saçma bir durumda ruh sağlımı ve kendimi korumaya çalışıyorum. Hep Denge sağlamaya çalışan taraf olmak artık ağır gelmeye başlıyor bana ama köprüleri de yıkmak imkansız. Bazen hiç büyümeseydim diye düşündüğüm zamanlar bu aralar bayağı bir sıklaşmakta. Anlamsız saçmalıklar içinde gidip gelen bir yaşam sizi ne kadar sağlıklı kılar ki.. Çok mu içine kapandım bu aralar sesim çıkmaz oldu artık artık dengeyi nasıl sağlayacağımı bilemiyorum tahtevaralli de karşıma hep benden ağır sorunlar gelip oturuyor hep ben havada kalıyorum .Tek tesellim ise beyaz kelebeğim kanatsız meleğim Tuğsem benim biricik baştağcı kızım....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder