Yalnızım Bu Aralar.....

Yalnız kalınca içime dönerim hep ben nedendir bilmem hep kafamı kurcalayan soruları çıkartırım tekrar tekrar saklandıkları yerlerden kendimce bir neden sonuç ilişkisi kurmaya çalışırım yüzleşemediğim durumlar la ilgili... Gene böyle bir durumdayken Ablam aklıma geldi nedense belki çok özlediğim için belki hiç yanında olamadığım için ona destek olamadığım için bilemiyorum ama şunu çok iyi biliyorum onu çok seviyorum..Ailem içerisinde ablamın yeri apayrı bir yeri vardır benim için o benim hassas noktam dır. Belki de  20 yıldır ayrı olmamızdan dır belkide ona yapılan haksızlık ve çifte standartlardan dır ..Belki daha öncede yazmışımdır aile bağları olarak çok kuvvetli bir aile olmadığımızı .... Nedeni ne olursa olsun saçma sapan olaylar yüzünde insan aile bireylerini dışlamamalı onları yalnız bırakmamalı hele bu kendi çocuğuysa ... Kırgınım Kızgınım hem kendime hemde aile bireylerine ..Kızgınım çünkü hiç savunamadım ablamı kırgınım çünkü ablam hak ettiği sevgiyi hiç bir zaman göremedi... Hayat denilen canavarla mücadele etmeye başladığı zaman 17 yaşındaydı daha tek başına desteksiz yapayalnız ,ilgisiz ve sevgisiz bir şekilde...Ben ablam bizden ayrıldığı zaman 13 yaşındaydım tam keşke büyük olan ben olsaymışım da  destek olabilseymiş im  ablama  her kendini yalnız hissettiğinde ona korkma diyebilseydim başkasının yapması gerekenleri maddi manevi ben yapabilseydim.. Senelerce bende derttir bu yeterince savunamamak koruyamamak ablamı.. Ona yapılan tüm haksızları izlemek bana ne kadar acı veriyorsa susup kalmakta o kadar acı veriyor artık ......  

Baba oldum ben  canımdan çok sevdiğim bir kızım var uğruna öleceğim gerekirse  öldüreceğim bir yavrum var artık BABA OLMA(K)nın anlamını biliyorum artık eskisinde kat ve kat daha çok hemde bir babanın yapması gerekenleri de .. Her ne olursa olsun BABA ifadesinin gereğini biliyorum artık.. Bir tane çocuğum var şimdilik Allah ona uzun ömürler sağlıklı bahtlı bir yaşam versin önünü açık etsin her daim... Ama 2 -3-4 de olsa hepsi benim için aynı olacak onları ayırmayacağım hele kız evlatlarımı hiç (Olursa ileride Allah nasip eder ve biz istersek).. Diğerine gösteremediğim ilgiyi bir diğer çocuğuma daha fazla gösterip diğerinin diyetini ödemeye çalışıp haksızlık yapmayacağım ... Kızım doğduğunda İlk defa o minik bedenini kollarıma verdiklerinde Miniğimin o ufacık kulaklarına eğilip verdiğim sözü hep tutacağım onu HER NE OLURSA OLSUN İKİ ELİM KANDA DA OLSA YALNIZ BIRAKMAYACAĞIM ONA HEP DESTEK OLACAĞIM HEP ARKASINDA OLACAĞIM DÖNÜP ARKASINA BAKTIĞINDA KENDİNİ YALNIZ HİSSETMEYECEK VE YALNIZ KALMAYACAK... 

Çok mu zordur BABA  , çok mu zordur hakkıyla  BABA OLMAK ..

Çocuklar BABA larını para makinesi olarak görmezler onları sığınacak bir liman ,destek olacak arkalarını onlara dayayabilecek destek alacak bir çınar olarak görürler ,kafaları karıştığı zaman düğümü çözecek ipin ucu olarak görürler ,düştükleri zaman ellerinden tutup kaldıracak kişi olarak görürler çocuklar için BABA ları idolleri dir  KAHRAMANLARIDIR çocukların tek istediği vardır BABA larının arkasında olduğunu ağlayacakları bir omuzlarının olduğunu bilmektir...

Bunu bir çocuk ve bir baba olarak çok iyi biliyorum .....Bir Baba olarak bunu yavruma hep hissettireceğim ve bu beni çok daha mutlu bir insan yapacak..

Herkesin yanlışlıkları hataları olur Yaradan bile bağışlarken affedici olurken bizler insanlar neden bu kadar ketum tutucu olabiliriz bir anlam veremiyorum hele mevzu bahis kanın canın ise ... Her zaman küçükler arayıp özür dilemek zorunda mıdır büyükler hiç mi hata yanlış yapmazlar ben hata yaptıysam eğer yanlışım olmuş ise yavruma her zaman özür dileye bilmeliyim ...

insanın her ne olursa olsun ailesinden başka hiç bir şeyi yok bu dünyada  istersen dünyaları kazan dünyaları ye ama arkana baktığında bir itici güç bulamaman kadar da insanı yıpratan hayata küstüren hiç bir şey yok...

  

Nasıl da Atlamışım Bu parçayı

Yalnızlıktan unutuldu benim adım, 
Siz üzülmeyin ben alışığım. 
Kedim bile uğramazken evime, 
Çift kişilik yatak benim neyime? 

Dört işlemden ibaret, 
Parmak hesabıyla bütün hayatım. 
Eksildikçe saatler ömrümden artıyor, 
Gelecek telaşım. 

Anlattıkça bölmüşüm umutlarımı 
duvarlara çarpa çarpa 

Uyandım 
Saat üç, dört, beş 
bana hiç fark etmez 
Ne zaman çalınsa kalbim 
Derler ki bir arkadaşa bakıpta çıkacaktık 

Kalan umutlarımdan birini seçip 
Hepsini hepsini hep kaybettim 
Şimdi kendimden geri ne kaldı ne kaldı 
kimseler duymadı sadece duvarlar ağladı 

Düşün düşün hep bir sonraki adımı, 
Bu yüzden unuttum ben yaşamayı. 
Peşin peşin söyledim lafımı, 
Acımadan kannattılar yaralarımı. 

Dört işlemden ibaret, 
Parmak hesabıyla bütün hayatım. 
Eksildikçe saatler ömrümden artıyor, 
Gelecek telaşım. 

Anlattıkça bölmüşüm umutlarımı 
duvarlara çarpa çarpa 

Uyandım 
Saat üç, dört, beş 
bana hiç fark etmez 
ne zaman çalınsa kalbim 
derler ki bir arkadaşa bakıpta çıkacaktık 

kalan umutlarımdan birini seçip 
hepsini hepsini hep kaybettim 
şimdi kendimden geri 
ne kaldı ne kaldı 
kimseler duymadı sadece duvarlar ağladı 

Saat üç, dört, beş 
bana hiç fark etmez 
ne zaman çalınsa kalbim 
derler ki bir arkadaşa bakıpta çıkacaktık 

kalan umutlarımdan birini seçip 
hepsini hepsini hep kaybettim 
şimdi kendimden geri 
ah ne kaldı ne kaldı 
kimseler duymadı sadece duvarlar ağladı 

Uyandım 
Saat üç, saat dört, saat beş 
bana hiç fark etmez 
ne zaman çalınsa kalbim 
derler ki bir arkadaşa bakıpta çıkacaktık 
kalan umutlarımdan birini seçip 
hepsini hepsini hep kaybettim 
şimdi kendimden geri 
ne kaldı ne kaldı 
kimseler duymadı sadece duvarlar ağladı..


Gripin Grubunun yorumu mükemmel geçenlerde öylesine denk geldim ve bunu daha önceden nasıl atladım diyede hayıflanmadım değil güzel bir parça tavsiye ederim..

Ayrılık Ayrılık .....

Havalar yine mevsim normallerinin üstüne çıktı Antalya da malum Temmuz Ağustos ayları Cehennem ayları bizler için tatilciler için sorun yok ama burada yaşayanlar için problem çok.. Nem artı sıcaklık buraları yaşanmaz hale getiriyor terlemek için bile koşmanıza gerek yok oturduğunuz yerde birden sırılsıklam olabiliyorsunuz işte böyle bir yaz döneminde daha Aşkım ve dünyalar güzeli bir tanecik kızımdan ayrı kalmak zorunda kaldım yine ...Memlekete gönderdim onları yayla havası alsınlar diye  hiç olmazsa kızım da biraz rahat nefes alır diye. Hafta sonu Onları ziyarete gittim yanlarına  görmediğim o 10 günlük süreçte ne kadar da büyümüş benim bebeğim anlatamam... Biraz da toparlamış şişmanlamış tam ısırımlık olmuş cimcime m benim. Tam bir canavar olmuş şimdi yeni yeni yürüme sevdasında olduğu için bir dakika durası yok hep yürüyecek biri tutsun elinden yeterli yürümek ne kelime hatta koşacak sanırsın...Bu sevdası yüzünden Annesi biraz kilo vermiş ama olsun :))).. Birde bana sürpriz yaptılar anne kız ....Her gün telefonda  soruyordum yürümeye başladı mı diye  meğersem kızıkom kendi başına 3-4 adım atmaya bile başlamış birde tutulmak istemiyor artık neymiş efendim kendisi yürüyecekmiş ...

Velhasıl onlarla 2 gün geçirmek güzeldi ama ayrılık bana çok kötü koyuyor artık yapacak birşey yok kızım biraz daha büyüyünceye kadar    bunlara katlanacağız .....

Hayat Ayna misali....

Derdi babam hep "nasıl bakarsan hayata oda sana öyle bakar ".Hak verirdim babama hep hayata nasıl bakıyorsam hayatında bana öyle bakmasını istedim hep ya ben bakmayı beceremedim yada hayat bana bakmayı beceremedi.... İkimizden birinde bir problem var ama ?. Birde yine ailemden biri "Ne kadar çok istersen o kadar sana yaklaşır " der ben yine istemeyi beceremiyorum her halde.Zaten hiç bir zaman beceremedim bir şeyleri istemeyi bana verilen ile yada önüme çıkanlar ile yetinmeyi seçtim..Hiç yırtıcı olamadım ben tırnaklarım hep içe dönük hep canımı yaktım ben.....

Hayat Ve Denge ......

Biz Büyüdükçe mi Hayat zorlaşıyor Yoksa Hayatın zorluklarını biz büyüdükçe mi anlıyoruz..... demiş düşünürün biri . Evet gerçekten güzel bir söz anlamlı bir söz  büyüdükçe anlıyoruz zorlukları bence yaşadıkça başa geldikçe idrak ediyor zihnimiz.Ne kadar zorlukla karşılaşırsanız o kadar da olgunlaşıyorsunuz. Ne kadar zorlukla mücadele ederseniz de o kadar dengenizi kaybediyorsunuz.. Tahterevalli gibi Hayat ve izlediğiniz yaşam tarzı .Çocukluğumuzun vazgeçilmez park oyuncakların dandır kendisi hemen hemen hepimizin binmişliği vardır. Eğer karşı taraf ağır basıyorsa siz havaya kalkarsınız siz ağır basıyorsanız karşı taraf havaya kalkar.Önemli olan ise aynı doğrultuda durabilmektir hayatta dengenizi koruyarak. yaşamınızda bazı anlar vardır ki sizin ağır basmanıza izin vermez karşınızdaki ise ağırlığını iyice hissettirmek ister (Zorluk) bazen bu döngü havuz problemlerinde de beter olsa bir şekilde dengeyi korumanız gerekmektedir. İşte bende böyle saçma bir durumda ruh sağlımı ve kendimi korumaya çalışıyorum. Hep Denge sağlamaya çalışan taraf olmak artık ağır gelmeye başlıyor bana ama köprüleri de yıkmak imkansız. Bazen hiç büyümeseydim diye düşündüğüm zamanlar bu aralar bayağı bir sıklaşmakta. Anlamsız saçmalıklar içinde gidip gelen bir yaşam sizi ne kadar sağlıklı kılar ki.. Çok mu içine kapandım bu aralar sesim çıkmaz oldu artık artık dengeyi nasıl sağlayacağımı bilemiyorum tahtevaralli de karşıma hep benden ağır sorunlar gelip oturuyor hep ben havada kalıyorum .Tek tesellim ise beyaz kelebeğim kanatsız meleğim Tuğsem benim biricik baştağcı kızım....

Çooooooooooook Uzun Zaman Olmuş

Baktım da çok uzun zamandır bloğa yazı yazmamışım ben !!!!!.Bırakmışım yine her şey gibi blog hevesinide  geçmiş bitmiş bu kadarmış derken birde baktım ki bu blog rahatlatıyormuş meğersem beni sinirlerimi alıyormuş yumuşatıyormuş bunun farkına vardım. Yazarken de rahatlıyormuş insan boş şeylerde olsa anlamlı şeylerde olsa bir bakıma terapi oluyormuş insanın kendine... Okunma ,beğenilme kaygısı olmadan yazmak içinden geçenleri yazmak tuhaf galiba yeniden başlayacağım bloga yazmaya bu sefer ara vermeden !!!!!!!!!!.......

  

Karamsar Olmak İstemiyorum .......

Karamsar olmak istemiyorum ama maalesef yurdumda gelişen olaylar beni iki kat karamsarlığa itiyor . 5 senenin acısını yine millete ağır faturalarla ödettiriyorlar ülkemde , hukukun demokrasinin içine eden eller bugün de vatandaşa uzanmış durumda artık insanların geleceğinden ümitleri de yok o hale getirdiler..... Seslerini biraz yükseltenler ise bir daha seslerini çıkaramayacak hale getirildiler ülkemde öyle yada böyle bir şekilde(Cumhuriyet Mitinglerine Karşı Ergenekon muhabbeti). Zamlar almış başını gitmekte ülkemde hiçbir kurum devletle barışık değil ülkemde her şey özel her şey satıla bilinir durumda yakında satılık ülke konumuna getirileceğiz. Bu anlamsız zamlar ile milletin beli iyice bükülerek tamamen pasifiize duruma getiriliyor.Kurumlarla anlaşma sağlanabilecek konularda bile hükumet kendi borusunu öttürerek zamların bombalarını patlatmaya başladı. Bir sene içinde Elektrik ve doğal gaza gelen zam oranı kaç kişinin farkında (%70) .Ülkemdeki telekomünikasyon ağı bile tamamen bize ait değil . Biz neler yapabiliriz şu an belki hiç bir şey burada bloglara yazmaktan başka ama bizimde sıramız gelecek elbet (Bunlardan daha iyisi mi var zihniyetinden kurtulabilirsek eğer ) göz göre lades demek alışkanlıklarımızdan olmuş ama bundan sonra değiştirin bu zihniyeti silkinin uyanın .....