Yalnız kalınca içime dönerim hep ben nedendir bilmem hep kafamı kurcalayan soruları çıkartırım tekrar tekrar saklandıkları yerlerden kendimce bir neden sonuç ilişkisi kurmaya çalışırım yüzleşemediğim durumlar la ilgili... Gene böyle bir durumdayken Ablam aklıma geldi nedense belki çok özlediğim için belki hiç yanında olamadığım için ona destek olamadığım için bilemiyorum ama şunu çok iyi biliyorum onu çok seviyorum..Ailem içerisinde ablamın yeri apayrı bir yeri vardır benim için o benim hassas noktam dır. Belki de 20 yıldır ayrı olmamızdan dır belkide ona yapılan haksızlık ve çifte standartlardan dır ..Belki daha öncede yazmışımdır aile bağları olarak çok kuvvetli bir aile olmadığımızı .... Nedeni ne olursa olsun saçma sapan olaylar yüzünde insan aile bireylerini dışlamamalı onları yalnız bırakmamalı hele bu kendi çocuğuysa ... Kırgınım Kızgınım hem kendime hemde aile bireylerine ..Kızgınım çünkü hiç savunamadım ablamı kırgınım çünkü ablam hak ettiği sevgiyi hiç bir zaman göremedi... Hayat denilen canavarla mücadele etmeye başladığı zaman 17 yaşındaydı daha tek başına desteksiz yapayalnız ,ilgisiz ve sevgisiz bir şekilde...Ben ablam bizden ayrıldığı zaman 13 yaşındaydım tam keşke büyük olan ben olsaymışım da destek olabilseymiş im ablama her kendini yalnız hissettiğinde ona korkma diyebilseydim başkasının yapması gerekenleri maddi manevi ben yapabilseydim.. Senelerce bende derttir bu yeterince savunamamak koruyamamak ablamı.. Ona yapılan tüm haksızları izlemek bana ne kadar acı veriyorsa susup kalmakta o kadar acı veriyor artık ......
Baba oldum ben canımdan çok sevdiğim bir kızım var uğruna öleceğim gerekirse öldüreceğim bir yavrum var artık BABA OLMA(K)nın anlamını biliyorum artık eskisinde kat ve kat daha çok hemde bir babanın yapması gerekenleri de .. Her ne olursa olsun BABA ifadesinin gereğini biliyorum artık.. Bir tane çocuğum var şimdilik Allah ona uzun ömürler sağlıklı bahtlı bir yaşam versin önünü açık etsin her daim... Ama 2 -3-4 de olsa hepsi benim için aynı olacak onları ayırmayacağım hele kız evlatlarımı hiç (Olursa ileride Allah nasip eder ve biz istersek).. Diğerine gösteremediğim ilgiyi bir diğer çocuğuma daha fazla gösterip diğerinin diyetini ödemeye çalışıp haksızlık yapmayacağım ... Kızım doğduğunda İlk defa o minik bedenini kollarıma verdiklerinde Miniğimin o ufacık kulaklarına eğilip verdiğim sözü hep tutacağım onu HER NE OLURSA OLSUN İKİ ELİM KANDA DA OLSA YALNIZ BIRAKMAYACAĞIM ONA HEP DESTEK OLACAĞIM HEP ARKASINDA OLACAĞIM DÖNÜP ARKASINA BAKTIĞINDA KENDİNİ YALNIZ HİSSETMEYECEK VE YALNIZ KALMAYACAK...
Çok mu zordur BABA , çok mu zordur hakkıyla BABA OLMAK ..
Çocuklar BABA larını para makinesi olarak görmezler onları sığınacak bir liman ,destek olacak arkalarını onlara dayayabilecek destek alacak bir çınar olarak görürler ,kafaları karıştığı zaman düğümü çözecek ipin ucu olarak görürler ,düştükleri zaman ellerinden tutup kaldıracak kişi olarak görürler çocuklar için BABA ları idolleri dir KAHRAMANLARIDIR çocukların tek istediği vardır BABA larının arkasında olduğunu ağlayacakları bir omuzlarının olduğunu bilmektir...
Bunu bir çocuk ve bir baba olarak çok iyi biliyorum .....Bir Baba olarak bunu yavruma hep hissettireceğim ve bu beni çok daha mutlu bir insan yapacak..
Herkesin yanlışlıkları hataları olur Yaradan bile bağışlarken affedici olurken bizler insanlar neden bu kadar ketum tutucu olabiliriz bir anlam veremiyorum hele mevzu bahis kanın canın ise ... Her zaman küçükler arayıp özür dilemek zorunda mıdır büyükler hiç mi hata yanlış yapmazlar ben hata yaptıysam eğer yanlışım olmuş ise yavruma her zaman özür dileye bilmeliyim ...
insanın her ne olursa olsun ailesinden başka hiç bir şeyi yok bu dünyada istersen dünyaları kazan dünyaları ye ama arkana baktığında bir itici güç bulamaman kadar da insanı yıpratan hayata küstüren hiç bir şey yok...
